Wskazania przyrządu

Następnie przeprowadzono pomiary magnetometrem protonowym, zapisując co 2 m na trasie różdżkarza wskazania przyrządu. Uzyskano uwypuklenia krzywej o amplitudzie 13g, potem kolejno 30g i 40g. Anomalie zbiegały się z odbieraniem przez różdżkarza sygnału.
Również niemiecki naukowiec prof. H. L. König przeprowadzał własne eksperymenty mające na celu wywołanie za pomocą pól magnetycznych reakcji różdżkarskiej. Zastosował trzy rodzaje doświadczeń. Pierwsze z nich polegało na wyznaczeniu przez radiestetę, gdzie w danym pomieszczeniu znajduje się sztuczne pole. W drugim generator sztucznego pola magnetycznego włączano i wyłączano naprzemiennie, a radiesteta miał określać kiedy pole istnieje, a kiedy znika. W trzecim ustawiono kilka rodzajów generatorów, a radiesteta miał określać, które z nich działają, a które są wyłączone. Zachowano wszystkie cechy, którymi charakteryzować się powinien eksperyment naukowy. Wskazania biorących udział w teście radiestetów były w większości prób trafne tak, że przypadkowość można stanowczo wykluczyć.