Różowe ściany

Dworzec jest ostatnią stacją dawnej linii La Rochelle-Niort. Kierownik pociągu po zakończonej służbie odstawia swój pociąg i idzie spać w pokoju, który kolej przeznaczyła na ten cel; ściany tego pokoju są pomalowane na kolor różowy. Jak tylko ktoś zamyka za sobą drzwi, łzy tryskają mu z oczu. Dlaczego? Kolejarze z Velluire chcieliby znaleźć klucz do tajemnicy różowego pokoju.” Zdaniem H. Chrétien, który przewodzi uczonym poszukiwaniom w tej dziedzinie, a jego prace cieszą się największym autorytetem, „efekty indukcji i elektryczne efekty kolorów oddziaływających na ciała organiczne mają bardzo duże znaczenie i są często groźniejsze, niż najbardziej agresywne mikroby, jeśli w sposób ciągły przebywa się w ich zasięgu…” Według doktora Graffa, kolory są szkodliwe, od ultrafioletowych począwszy, na zielonych skończywszy, ponieważ ich promienie powstrzymują podział komórek. Promieniowania pochodzące natomiast z kolorów od żółtego do czerwonego i podczerwonego posiadają moc podniecającą, pobudzającą żywotność komórki. Sprawa byłaby całkiem prosta, gdyby ograniczyć się jedynie do kolorów tęczy. Problem w tym, że widmo posiada, oprócz siedmiu wibracji – kolorów widzialnych (fioletowy, indygo, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony), pięć wibracji – kolorów niewidzialnych (podczerwony, czarny, zielony negatywny, biały, ultrafioletowy).